έρημος
(Ελληνικά)
Variante
Etimologie
Din greacă antică ἔρημος (érēmos), formă atică a lui ἐρῆμος (erêmos, „singur, singuratic, retras”).
Pronunție
- AFI: /ˈe.ɾi.mos/
Adjectiv
έρημος (érimos)
| Declinarea adjectivului έρημος | ||
| Singular | Plural | |
| Masculin | έρημος | έρημοι |
| Feminin | έρημη | έρημες |
| Neutru | έρημο | έρημα |
- singur, singuratic, retras
- Μετά το χωρισμό τους ζει μόνη κι έρημη.
- (p.ext.) pustiu, părăsit
- (fig.) trist, supărat, mâhnit, nenorocit
Sinonime
- 1-2: ακατοίκητος, απάτητος, απομονωμένος, ασύχναστος, εγκαταλελειμμένος, ερημικός, μόνος
- 3: άθλιος, δυστυχισμένος, κακομοίρης, ταλαίπωρος
Cuvinte derivate
Expresii
Substantiv
έρημος (érimos)
| Declinarea substantivului έρημος | ||
| f. | Singular | Plural |
| Nominativ | έρημος | έρημοι |
| Genitiv | ερήμου | ερήμων |
| Acuzativ | έρημο | ερήμους |
| Vocativ | έρημε, έρημο | έρημοι |
- (geogr.) deșert, pustiu
- (p.ext.) sălbăticie
Sinonime
- 1: (geogr.) ερημιά