κουδούνι
(Ελληνικά)
Variante
Etimologie
Din greacă bizantină κουδούνι(ν) (koudoúni(n)) < inevitabil din greacă antică κωδώνιον (kōdṓnion), diminutiv al lui κώδων (kṓdōn, „clopot”).
Pronunție
- AFI: /kuˈðu.ni/
Substantiv
κουδούνι (koudoúni)
| Declinarea substantivului κουδούνι | ||
| n. | Singular | Plural |
| Nominativ | κουδούνι | κουδούνια |
| Genitiv | κουδουνιού | κουδουνιών |
| Acuzativ | κουδούνι | κουδούνια |
| Vocativ | κουδούνι | κουδούνια |