aller

De la Wikționar, dicționarul liber

franceză

(français)

Etimologie

Din latină vadere, afectat de latină ambulare și latină ire.

Pronunție


Verb

  1. a merge
    Nous devons aller!
  2. a fi
    Tu vas bien?

s'en aller

  1. a pleca

Antonime

Cuvinte derivate

Cuvinte apropiate

Cuvinte compuse

Omofone

Conjugare

Infinitiv aller
Prezent continuu allant
Trecut continuu (être) allé
Persoana singular plural
I II III I II III
Indicativ je tu il nous vous ils
Prezent vais vas va allons allez vont
Imperfect allais allais allait allions alliez allaient
Trecut perfect allai allas alla allâmes allâtes allèrent
Viitor irai iras ira irons irez iront
Condițional irais irais irait irions iriez iraient
Subjunctiv que je que tu qu'il que nous que vous qu'ils
Prezent aille ailles aille allions alliez aillent
Imperfect allasse allasses allât allassions allassiez allassent
Imperativ - tu - nous vous -
va, vas allons allez