candriu

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din romani kandureche”.

Pronunție

  • AFI: /kan'driw/


Adjectiv


Declinarea adjectivului
candriu
Singular Plural
Masculin candriu candrii
Feminin candrie candrii
Neutru candriu candrii
  1. (fam.; adesea substantivat). țicnit, smintit, într-o ureche.
  2. amețit de băutură; beat.


Traduceri

Anagrame

Referințe