hangiță

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din hangiu + sufixul -iță.

Pronunție

  • AFI: /han'ʤi.ʦə/


Substantiv


Declinarea substantivului
hangiță
f. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ hangiță hangițe
Articulat hangița hangițele
Genitiv-Dativ hangiței hangițelor
Vocativ hangiță hangițelor
  1. soție de hangiu; femeie care ține un han; hangioaică.


Traduceri

Referințe