widerrufen

De la Wikționar, dicționarul liber

germană

(Deutsch)

Etimologie

Din wider + rufen.

Pronunție

  • AFI: /ˌviːdɐˈʀuːfən/


Verb


Conjugarea verbului
widerrufen
Infinitiv widerrufen
Indicativ prezent
pers. 2 sg., 3 sg.
widerrufe
widerruft
Indicativ imperfect widerrief
Participiu perfect widerrufen
Verb auxiliar haben
  1. a revoca, a abroga, a retracta
    Der König widerrief das Gesetz.

Cuvinte derivate