zbânțuit

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din a (se) zbânțui.

Pronunție

  • AFI: /zbɨn.ʦu'it/


Substantiv


Declinarea substantivului
zbânțuit
n. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ zbânțuit zbânțuite
Articulat zbânțuitul zbânțuitele
Genitiv-Dativ zbânțuitului zbânțuitelor
Vocativ zbânțuitule zbânțuitelor
  1. zbânțuire; zbenguială.


Traduceri

Etimologie

Din a (se) zbânțui.

Pronunție

  • AFI: /zbɨn.ʦu'it/


Adjectiv


Declinarea adjectivului
zbânțuit
Singular Plural
Masculin zbânțuit zbânțuiți
Feminin zbânțuită zbânțuite
Neutru zbânțuit zbânțuite
  1. care se zbânțuie; neastâmpărat.


Traduceri

Referințe