αρουραίος
(Ελληνικά)
Etimologie
Din greacă antică ἀρουραῖος (arouraios).
Pronunție
- AFI: /a.ɾu.'ɾɛ.ɔs/
Substantiv
αρουραίος (arouraíos)
| Declinarea substantivului αρουραίος | ||
| m. | Singular | Plural |
| Nominativ | αρουραίος | αρουραίοι |
| Genitiv | αρουραίου | αρουραίων |
| Acuzativ | αρουραίο | αρουραίους |
| Vocativ | αρουραίε | αρουραίοι |