εποχή

greacă

(Ελληνικά)

Etimologie

Din greacă antică ἐποχή (epokhḗ, „încetare, oprire”).

Pronunție

• AFI: /e.poˈçi/

Substantiv

εποχή (epochí)

Declinarea substantivului εποχή
f.	Singular	Plural
Nominativ	εποχή	εποχές
Genitiv	εποχής	εποχών
Acuzativ	εποχή	εποχές
Vocativ	εποχή	εποχές

1. epocă, eră

   Εποχή του Λίθου

2. anotimp, sezon
3. (fil.) suspendarea judecății, epoché

Sinonime

• 2: σεζόν

Cuvinte derivate

• εποχιακός
• εποχικός
• εποχικότητα

Vezi și

• άνοιξη
• έαρ
• θέρος
• καλοκαίρι
• φθινόπωρο
• χειμώνας

Referințe

• Βικιλεξικό
• Wiktionary