μύτη

greacă

(Ελληνικά)

Etimologie

Din greacă bizantină μύτη (mútē) < greacă antică μύτις (mútis, „bot, rât”). Înlocuise ῥίς (rhís) din greacă antică.

Pronunție

• AFI: /ˈmi.ti/

Substantiv

μύτη (mýti)

Declinarea substantivului μύτη
f.	Singular	Plural
Nominativ	μύτη	μύτες
Genitiv	μύτης	μυτών
Acuzativ	μύτη	μύτες
Vocativ	μύτη	μύτες

1. (anat.) nas
2. (fig.) nas

   έχω μύτη εγώ, όλα τα καταλαβαίνω

3. (p.ext.) vârf
4. (p.ext.) deget de la picior
5. (p.ext.) simțul mirosului

Sinonime

• 3: αιχμή

Cuvinte apropiate

cuvinte apropiate

γερακομύτης καμπουρομύτης, καμπουρομύτα κουτσομύτης, κουτσομύτα, κουτσομύτικο μπρούμυτα μπουμυτίζω μυταράς μυτιά μυτίζω μυτερός μυτόγκα/μυτόνγκα μύτος

μυτοτσίμπιδο μυτούλα, μυτουλίνα ξεμυτίζω ξεμύτισμα πλακουτσομύτης, πλακουτσομύτα πλατσομύτης, πλατσομύτα σουβλομύτης, σουβλομύτα, σουβλομύτικο στραβομύτης, στραβομύτα, στραβομύτικο φαρμακομύτης, φαρμακομύτα ψηλομύτης, ψηλομύτα

Expresii

expresii

σέρνω απ' τη μύτη χώνω τη μύτη μου να μου τρυπήσεις τη μύτη το έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάνεται σκάω μύτη περνάω σε κάποιον το χαλκά από τη μύτη δε βλέπω (ούτε) τη μύτη μου σηκώνω μύτη κάτω από τη μύτη μου

με τρώει η μύτη μου μου τρέχει ή μου στάζει η μύτη έχει μεγάλη μύτη μου μπήκε στη μύτη μου έσπασε τη μύτη μάτωσε ή άνοιξε η μύτη μου μου βγαίνει κάτι από τη μύτη πέφτουν μύτες δε μάτωσε ή δεν άνοιξε μύτη

Vezi și

• ρουθούνι

Referințe

• Βικιλεξικό
• Wiktionary