blidar

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din blid + sufixul -ar.

Pronunție


Substantiv


Declinarea substantivului
blidar
m. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ blidar blidari
Articulat blidarul blidarii
Genitiv-Dativ blidarului blidarilor
Vocativ blidarule blidarilor
  1. meșteșugar care face blide.
  2. lingău, linge-blide, linge-talere.


Traduceri


Substantiv


Declinarea substantivului
blidar
n. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ blidar blidare
Articulat blidarul blidarele
Genitiv-Dativ blidarului blidarelor
Vocativ blidarule blidarelor
  1. raft, dulap cu rafturi pe care se păstrează blidele.


Traduceri

Anagrame

Referințe