plânset

De la Wikționar, dicționarul liber
Plânset

română

Etimologie

Din plâns + sufixul -et.

Pronunție

  • AFI: /'plɨn.set/


Substantiv


Declinarea substantivului
plânset
n. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ plânset plânsete
Articulat plânsetul plânsetele
Genitiv-Dativ plânsetului plânsetelor
Vocativ ' '
  1. plâns; lamentație, văicăreală; (concr.) lacrimi.

Sinonime

Antonime

Cuvinte apropiate


Traduceri

Referințe