vilegiaturistă

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din vilegiaturist.

Pronunție

  • AFI: /vi.le.ʤi.a.tu'ris.tə/


Substantiv


Declinarea substantivului
vilegiaturistă
f. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ vilegiaturistă vilegiaturiste
Articulat vilegiaturista vilegiaturistele
Genitiv-Dativ vilegiaturistei vilegiaturistelor
Vocativ vilegiaturisto vilegiaturistelor
  1. persoană care se află în vilegiatură.


Traduceri

Referințe