wiederbeleben

De la Wikționar, dicționarul liber

germană

(Deutsch)

Etimologie

Din wieder + beleben.

Pronunție

  • AFI: /ˈviːdɐbəˌleːbən/


Verb


Conjugarea verbului
wiederbeleben
Infinitiv wiederbeleben
Indicativ prezent
pers. 2 sg., 3 sg.
wiederbelebst
wiederbelebt
Indicativ imperfect wiederbelebte
Participiu perfect wiederbelebt
Verb auxiliar haben
  1. a resuscita, a reînvia, a reanima
    Die Ärzte konnten den Patienten wiederbeleben.
  2. (fig.) a revigora, a înviora

Sinonime

Cuvinte derivate