Sari la conținut

ποντίκι

De la Wikționar, dicționarul liber

(Ελληνικά)

Etimologie

Din greacă medie ποντίκιον (pontíkion), diminutivul al lui ποντικός (pontikós) < greacă antică ποντικός μῦς (pontikós mys).

Confer și Πόντο (Pónto).

Pronunție

  • AFI: /pɔn.'di.ci/


Substantiv

ποντίκι (pontíki)

Declinarea substantivului
ποντίκι
n. Singular Plural
Nominativ ποντίκι ποντίκια
Genitiv ποντικιού ποντικιών
Acuzativ ποντίκι ποντίκια
Vocativ ποντίκι ποντίκια
  1. (zool.) șoarece; (spec.) rozător
  2. (anat.) mușchiul biceps brahial; (spec.) biceps
    Συνεχώς φουσκώνει και επιδεικνύει τα γυμνασμένα του ποντίκια.
  3. (gastr.) mușchiul inferior la gamba vițelului (carne de vită)
  4. (inform.) mouse, maus
  5. (fig.) soldat tânăr

Sinonime

Cuvinte derivate

Cuvinte compuse

Expresii

Referințe