ποντίκι
Aspect
(Ελληνικά)
Etimologie
Din greacă medie ποντίκιον (pontíkion), diminutivul al lui ποντικός (pontikós) < greacă antică ποντικός μῦς (pontikós mys).
Confer și Πόντο (Pónto).
Pronunție
- AFI: /pɔn.'di.ci/
Substantiv
ποντίκι (pontíki)
Declinarea substantivului ποντίκι | ||
n. | Singular | Plural |
Nominativ | ποντίκι | ποντίκια |
Genitiv | ποντικιού | ποντικιών |
Acuzativ | ποντίκι | ποντίκια |
Vocativ | ποντίκι | ποντίκια |
- (zool.) șoarece; (spec.) rozător
- (anat.) mușchiul biceps brahial; (spec.) biceps
- Συνεχώς φουσκώνει και επιδεικνύει τα γυμνασμένα του ποντίκια.
- (gastr.) mușchiul inferior la gamba vițelului (carne de vită)
- (inform.) mouse, maus
- (fig.) soldat tânăr
Sinonime
Cuvinte derivate
Cuvinte compuse
cuvinte compuse