animus

De la Wikționar, dicționarul liber

engleză

(English)

Etimologie

Din latină animus.

Pronunție

  • AFI: /ˈænəməs/


Substantiv

animus, (nenumătabil)

  1. impuls, intenție
  2. animozitate, inimiciție
  3. (psihologia a lui Jung) aspectul masculin al psihicului feminin sau personalității feminine

Sinonime

Cuvinte apropiate

Referințe





latină

(Latina)

Etimologie

Confer anima.

Pronunție

  • AFI: /'a.ni.mus/


Substantiv


Declinarea substantivului
animus
m. Singular Plural
Nominativ animus animī
Genitiv animī animōrum
Dativ animō animīs
Acuzativ animum animōs
Ablativ animō animīs
Vocativ anime animī
  1. suflet, spirit; (p. ext.) minte, cuget
    Tibi bene ex animo volo.

Sinonime

Cuvinte apropiate