disparage

De la Wikționar, dicționarul liber

engleză

(English)

Etimologie

Din engleza medie disparagen ("a degrada") < franceza veche desparager.

Pronunție

  • AFI: /dɪˈspærɪdʒ/


Substantiv

disparage, nenumărabil

  1. discreditare, compromitere


Verb


Conjugarea verbului
to disparage
Infinitiv to disparage
Prezent simplu
pers. 3 sg.
disparage
Trecut simplu disparaged
Participiu trecut disparaged
Participiu prezent disparaging
  1. a discredita, a compromite
    Your behavior will disparage the whole family.
  2. a subaprecia

Sinonime

Antonime

Cuvinte derivate

Referințe