egret
Aspect
(English)
Etimologie
Din engleza medie egret(e), care provine din anglo-normandă egret < franceza veche aigrette, din provensala veche aigreta; diminutiv al lui aigron < limba francă *haigro.
Înrudit cu germana veche de sus heigaro și engleza veche hrāgra. Confer și heron.
Pronunție
- AFI: /'igrɪt/
Substantiv
egret, pl. egrets
- (ornit.) egretă, stârc alb
- (p.ext.) egretă, panaș
- (bot.) puf (la semințe sau achene)
- (ieșit din uz, zool.) gen de maimuță, cu un smoc de pene pe cap
Sinonime
- 2: aigrette