instrumentalism

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din franceză instrumentalisme. Confer rusă инструмeнтализм (instrumentalizm).

Pronunție

  • AFI: /in.stru.men.ta'lism/


Substantiv


Declinarea substantivului
instrumentalism
n. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ instrumentalism invariabil
Articulat instrumentalismul invariabil
Genitiv-Dativ instrumentalismului invariabil
Vocativ instrumentalismule invariabil
  1. concepție filosofică potrivit căreia noțiunile, categoriile și teoriile științifice nu reflectă realitatea obiectivă, fiind numai niște instrumente pentru săvârșirea unor acțiuni utile individului.


Traduceri

Referințe